угодник
assentator [oris, m];
неимоверный
incredibilis [e];
предрешать
praejudicare [1];
excusari [or, atus sum];
confirmari [or, atus sum];
causari [or, atus sum];
verum evadere [o, evasi, evasum];
expedire [4] se crimine;
se purgare [1];
satisfacere [io, feci, factum];
respondзre [eo, ndi, nsum];