truncus [i, m] (arboris caesae;
бран. tanquam truncus atque stipes);
stipes [itis, m] (in carioso stipite formicarum nidificia);
caudex [icis, m];
+ вырыть пень truncum effodere [io, fodi, fossum];
+ встал как пень obmutuit;
loquendo haesit;
de statu suo dejectus, animo consternatus est;