íåÿñíûé
1. (íåÿâñòâåííûé) indistinctus
ïóãàòü
expavefacere [facio, feci,
âçÿòûé
depromptus [a, um]
calumnia [ae, f];
+ ïî êëåâåòå per calumniam; interveniente calumnia;
+êàðàòü çà êëåâåòó calumniam coëcere;
+ èçáåãíóòü îáâèíåíèÿ â êëåâåòå calumniam effugere;
+ èñòî÷íèê êëåâåòû calumniandi materia;
+ îïðîâåðãíóòü êëåâåòó calumniam refutare / propulsare / refellere;