Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ïàêëÿ
stuppa [ae, f];
îòðèöàòü
(de)negare [1];
abnegare
áåñõèòðîñòíîñòü
veritas [atis, f];
âåùü
res [e]i, f; supellex, supellectilis, f; vasa [orum, npl]pl; merx, cis, f (mala merx haec est!);
+ âñå âåùè áîãîì ñîçäàíû universae res a deo conditae sunt; rerum natura a deo condita est;
+ òâîðåö âñåõ âåùåé rerum omnium opifex;
+ òðóäíûå âåùè quae difficilia sunt;
+ ãîâîðèòü íåïðèÿòíûå âåùè lapides loqui;
+ âåùü âàæíàÿ è ñòîèò òîãî, ÷òîáû î íåé ïîäóìàòü magnum quid et magnae cogitationis;
+ ýòî íå ìîè âåùè hae non mea sunt;
+ îí âñå ñâîè âåùè âçÿë ñ ñîáîé omnia vasa collegit; omnem supellectilem secum portavit, tulit;
+ öåííûå âåùè res bonae;