диакритический
diacriticus [a, um];
безлесный
silvis destitutus (inops);
отбить, отбивать
sustentare [1] (vim
excipere [io, cepi, ceptum] (laudes;
voluntates hominum);
acquirere [o, sivi, situm];
adipisci [or, adeptus sum] (gloriam);
decerpere [o, psi, ptum] (decus primae pugnae);
+ стяжать славу ученого старца auferre docti senis famam;
+ стяжать себе славу acquirere famam sibi;