устрашение
territio [onis, f];
пробрать
castigare [1] (aliquem);
догнать
adipisci, or, adeptus
subito, repente, derepente, raptim; ex insperato; praeter spem/exspectationem; inopinato; ex inopinato; improviso;
+ внезапно напасть на неприятеля hostem (imprudentem) opprimere;
+ Он внезапно умер. Repentina morte periit; repentine mortuus est.