лудить
obstagnare; stanno obducere;
кадило
acerra [ae, f]
умерщвлять
abalienare [1] (abalinata
uxor, oris, f; conjunx, ugis, f; nupta [ae, f]; femina [ae, f]; marita [ae, f]; era [ae, f]; domina [ae, f]; mulier, is, f;
+ ссора с женой lis uxoria;
+ Нерон взял в жены Октавию Nero Octaviam uxorem duxit, Octaviam in matrimonium duxit;