нечасто
1. (редко) haud
предназначать
destinare [1] (alicui
лудить
obstagnare; stanno obducere;
silentium [ii, n]; solitudo, inis, f; otium [ii, n]; secessus [us, m]; quies [e]tis, f; tranquillitas [atis, f]; infantia [ae, f] (accusatorum); tacitum [i, n]; taciturnitas [atis, f]; conticinium [ii, n];