Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

êåíîòàô
tumulus [i, m]

áëàãîñêëîííî
benevole; benigne; amice;

ñåêèðà
securis [is, im,

ïîðèöàíèå

vituperatio [onis, f];
reprehensio [onis, f];
nota [ae, f];
+ áûòü äîñòîéíûì ïîðèöàíèÿ vituperatini esse;
+ íàâëå÷ü íà ñåáÿ ïîðèöàíèå vituperationem subire, in vituperationem venire (adduci, cadere);



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^