обжалование
provocatio [onis, f];
довести, доводить
perducere, o, xi,
сожительница
cohabitans [ntis, f];
appellatio (superioris judicis); provocatio (ad superiorem judicem);
+ подать на кого-л. апелляцию appellationem interponere;
+ принять апелляцию admittere, recipere;
+ апелляция была отвергнута appellatio antiquata est, ad irritum cecidit, ad nihil recidit;