Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
Áîãîðîäèöà
Deipara [ae, f];
îñ÷àñòëèâèòü
fortunare [1] (alicui
ïðîñòîâàòûé
bardus [a, um];
ïåðâûé
primus [a, um] (liber;
initium);
princeps [cipis];
primoris (feminae;
civitatis);
principalis [e];
prior [prius];
+ ïåðâûå ïëîäû primitiae;
praemissa, -orum npl;
+ ïåðâîå ìåñòî summa [ae, f];
primae;
primatus;
principatus;
+ ß ïåðâûé ÷óâñòâóþ íåñ÷àñòüÿ, ïåðâûé âñå óçíàþ, ïåðâûé èçâåùàþ, óâåäîìëÿþ primus sentio mala nostra, primus rescisco omnia, primus obnuntio;
+ áûòü èç ïåðâûõ ëþäåé â ãîñóäàðñòâå in principibus esse;
+ áûòü ïåðâûì ñðåäè êîãî-ë. summam habere apud aliquos;
+ ïåðâûé âñòðå÷íûé primus quisque;
+ ïðè ïåðâîì ñëó÷àå prima occasione oblata;
+ ïðè ïåðâîé âîçìîæíîñòè, ïî ïåðâîìó æå ïîâîäó primo quoque tempore;
+ Îí ñ÷èòàåò ñåáÿ ïåðâûì ãðàæäàíèíîì Ille se principem civem putat;
+ Îíè ïåðâûå âûçâàëèñü äàòü äåíüãè Principes fuerunt pecuniae pollicendae;
+ Îí ïåðâûì âñòóïàë â áîé Princeps proelium inibat;
+ íàõîäèòüñÿ â ïåðâûõ ðÿäàõ in primis stare;
+ Ïåðâûé ñîâåò÷èê è ãîâîðóí primus consilio et lingua;
+ â ïåðâûé æå äåíü primo quoque die;
+ â ïåðâûé ðàç primo quoque tempore;
+ áûòü ïåðâûì â ÷åì-íèáóäü principem esse in aliqua re, optimum, praestantissimum esse in aliquo genere;
+ ïåðâûé ïî óìó è çíàíèþ ingenii et doctrinae princeps;
+ çàíèìàòü ïåðâîå ìåñòî primas / principatum tençre;
+ äàòü êîìó ïåðâîå ìåñòî alicui primas dare, concedere, deferre;
+ îäèí èç ïåðâûõ primarius (locus);