наименователь
impositor [oris, m]
опороченный
infamis [e];
improbatus
возрастание
increscentia [ae, f];
momentum [i, n] temporis; punctum [i, n] temporis; ictus [us, m] temporis; vestigium [ii, n] (temporis);
+ в то же мгновение eodem ictu temporis;