бедствие
infortunium [ii, n];
высокомерно
arroganter (dicere; facere);
глупо
stolide; stulte; imprudenter;
supponere [o, posui, positum] (testamenta falsa);
subjicere [io,jeci, jectum] (testamentum;
librum);
adulterare [1];
vitiare [1];
fallere [o, fefelli, falsum];