херувим
cherub (indecl);
cherubim;
пробуждать
suscitare [1] (tacentem
вмиг
raptim; rapide; repentine;
suicidium [ii, n];
voluntaria mors [rtis, f];
nex [necis, f] voluntaria;
interitus [us, m] voluntarius;
+ покончить (жизнь) самоубийством sponte mortem sumpsisse;
ad ultimum supplicium progredi;