проконсул
proconsul [is, m];
уснуть
obdormiscere [o, ivi,
корыстолюбец
lucrio, onis, m;
sententia [ae, f];
damnatio [onis, f] (dignus damnatione;
d. ad aeterna supplicia);
judicatum [i, n];
judicium [i, n];
+ оправдательный приговор candida sententia;
+ выносить приговор decernere;