помешательство
(ab)alienatio [onis, f]
филолог
philologus [i, m];
обязать
damnare [1] (aliquem
intrare, 1; inire [e]o, ii, itum; adire (curiam); coire (societatem, negotiationem, collegium); introire; tangere, o, tegi, tactum (simul ac tetigit provinciam); invadere, o, vasi, vasum (viam; Italiam; urbem); ingredi, ior, gressus sum;