грифgryps, grypis m;
пищатьpipare [1];pipiare
расхищатьferre [fero, tuli,
vereri [eor, itus sum];verecundari [or, atus sum] (in publicum prodire);+ робеющий перед чем-л. timidus in aliqua re, ad aliquid, alicujus (rei);