вызывать
provocare , 1
бесчисленный
innumerabilis [e]; innumerus
ходатай
arbiter [tri, m];
oppugnatio [onis, f];
impetus [us, m];
temptatio [onis, f] (morbi);
+ город трудно взять приступом urbs difficilem oppugnationem habet;
+ идти на приступ succedere (ad castra hostium);