Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ïîëîñòü
cavum [i, n];

ïîëîòü
runcare [1];
sarire

ìîë÷àëèâî
tacite; silentiose;

âíèìàòåëüíî

attente, intente; arrectis auribus; attento/intento animo:
+ âåñüìà âíèìàòåëüíî perattente adv.
+ çàñòàâèòü âíèìàòåëüíî ñëóøàòü ñåáÿ sibi audientiam facere; + âíèìàòåëüíî ñëóøàòü ÷òî-ë. rem perattente, attentissime audire; attento animo excipere; animum ad aliquid advertere, adhibere; animo alicui adesse; attentem auditorem se alicui praebere; aures patulas alicui praebere; aures erigere et alicui attendere; aure aliquid bibere;
+ ñëóøàé âíèìàòåëüíî tu dictis adjice mentem;
+ îí íå ñëóøàåò âíèìàòåëüíî aures ejus peregrinantur; animo peregre est;
+ Åñëè âíèìàòåëüíî ðàññìîòðåòü ñëåäñòâèÿ, òî ïîñòèãíåì ïðè÷èíû si attentis oculis acerrime contemplemur eventus/exitus rerum, facile ad causas aperiendas perveniemus;
+ ñìîòðåòü âíèìàòåëüíî attentis oculis, acriter intueri;
+ äåëàòü âíèìàòåëüíî aliquid attento animo agere, curare, conficere;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^