обезуметь
aberrare [1] (ubi
обрекать
destinare [1] (aliquem
расточительный
prodigus [a, um];
frena cohibere [eo, ui, itum];
frenare [1];
compescere [o, pescui,-];
comprimere [o, premi, pressum];
domare [o, ui, itum] (invidiam;
libidines;
vim fluminis);
castigare [1] (equum frenis;
animi dolorem);
vincire [io, nxi, nctum];
moderari [or, atus sum];
coлrcзre [eo, ui, itum];
reprimere [o, premi, pressum];
+ обуздывать свою страсть temperare amori;
+ обуздать себя se comprimere;