приукрашиватьaberrare [1] in
риторrhetor [oris, m];
раздорlitigium [ii, n]
finalis [e]; extremus [a, um] (fines); terminalis [e]; ultimus [a, um]; postremus [a, um]; novissimus [a, um]; + в конечном итоге ad summam; + конечный результат ultimus eventus (exitus);