Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
îñòîëáåíåëûé
stupidus [a, um];
îáíàðîäîâàíèå
praeconium [ii, n];
ïîëóäåííûé
meridianus [a, um];
ñîìíåíèå
dubitatio [onis, f];
dubium [ii, n];
ambiguitas [atis, f];
+ ïðè ñîìíåíèè âîçäåðæèñü in dubio abstine;
+ áåç ñîìíåíèÿ, âíå ñîìíåíèÿ, áåç âñÿêîãî ñîìíåíèÿ absque (procul, sine) ulla dubitatione (ullo dubio);
certissime;
indubitanter;
haud (non) dubie;
+ íå ïîäëåæèò ñîìíåíèþ non dubitandum est;
+ ïîäâåðãàòü ñîìíåíèþ in dubium vocare;
+ èñïûòûâàòü ñîìíåíèÿ vereri;