повиновение
oboedientia [ae, f];
рассчитываться
vocare [1] aliquem
наделять
afficere [io, feci,
perdere [o, didi, ditum];
amittere [o, misi, missum];
+ потерять чей-л. след absistere vestigiis alicujus;
+ потеряв две когорты duarum cohortium damno;
+ он потерял (всякое) чувство уважения (стыда) hic vereri perdidit;