апоплексический
apoplecticus [a, um];
жизнеописание
vita [ae, f];
звание
titulus [i, m]
captivare [1];
subigere [o, egi, actum] (gentes);
servitute afficere [io, feci, fectum] aliquem;
subjungere [o, nxi, nctum] (urbes sub imperium, imperio alicujus);
subjugare [1] (hostes;
alienae dicioni aliquem);
domare [o, ui, itum];