Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ïðîêóðàòîð
procurator [oris, m];

òðàïåçà
prandium [ii, n];

íåóñûïíî
vigilanter;

âîçðàæàòü

contradicere, o, xi, ctum; objicere, io, jeci, jectum; subjicere (pauca alicui); abnuere, o, ui, utum; occurrere, o, curri, cursum; recusare, 1; reponere, o, posui, positum; obloqui, or, utus sum; impugnare, 1;
+ íî äàæå ëåñíèêè ðåøèòåëüíî âîçðàæàþò ïðîòèâ ýòîãî sed etiam saltuarii omnino contradicunt;
+ êòî ñòàíåò âîçðàæàòü ïðîòèâ ïîäîáíûõ ïðåäëîæåíèé? Quis talia abnuat?
+ âîçðàçè, åñëè ìîæåøü, íà òî, ÷òî ÿ ñêàçàë ad ea, quae dixi, affer, si quid habes;
+ ÿ íå âîçðàæàþ nullam (non, haud) causam dico;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^