синкретизм
syncretismus [i, m];
шамуа
rupicapreus [i, m];
опечалить
contristare [1] (aliquem
aviditas [atis, f]; livor [oris, m]; invidia [ae, f]; rubigo, inis, f (r. dentium alicujus); malignitas [atis, f];
+ обуреваемый завистью invidia tactus;
+ являющийся предметом зависти subjectus invidiae;