госпожа
d omina [ae,
накопление
(ac)cumulatio [onis, f];
благовидный
pudens, ntis (impudentiae
stultus [a, um]; stolidus [a, um]; desipiens [rtis]; fatuus [a, um]; insulsus [a, um]; excors, rdis; furens, ntis; vesanus [a, um]; mente captus [a, um]; demens, ntis;
+ быть безумцем desipere; nihil sapere; delirare; insanire;
+ Hoc homine nihil potest esse dementius.