толочь
tundere [o, tudi,
обтесывать
caelare [1] (lapides);
чернить
infamare [1] (aliquem,
superbia [ae, f]; tumor [oris, m] ; decus, oris, n;
+ проникнись заслуженной гордостью sume superbiam quaesitam meritis;
+ преисполняться гордостью alte tumescere; tumere (sapientis animus nunquam tumet);
+ внушающий гордость, наполняющий гордостью superbificus; tumidus (honor);