вручать
manadare, 1 (alicui
предстоять
adesse [adsum, affui];
обрекать
destinare [1] (aliquem
constans [ntis];
immutabilis [e];
immutatus [a, um];
stabilis [e] (amicus);
inflexibilis [e];
perpetuus [a, um] (cursus stellarum);
vivax [cis];
integer [gra, um];