квартирантinquilinus [i, m]
натурализованный, натурализовавшийсяinquilinus [a, um];
терятьperdere [o, didi,
tribuere [o, ui, utum] (tempus litteris);attribuere;contribuere;decernere [o, crevi, cretum] (tempus ad aliquam rem);impertire [4];