духовник
confessarius [ii, m]
повиновение
oboedientia [ae, f];
стимулировать
stimulare [1] (aliquem
vitare [1];
circare [1];
circumire [eo, ii, itum];
ambire [eo, ii, itum];
peragrare [1];
perambulare [1];
pererrare [1];
pertransire [eo, ii, itum];
praetervehi [or, vectus sum];
+ обходить молчанием omittere [o, misi, missus sum];