reprehensio [onis, f];
vituperatio [onis, f];
opprobrium [ii, n];
exprobratio [onis, f];
crimen [inis, n];
criminatio [onis, f];
+ çàñëóæèòü óïðåêè vituperationem subire;
in vituperationem venire (adduci, cadere);
+ íå çàñëóæèâàòü óïðåêà â ÷åì -ë . abesse a reprehensione alicujus rei;