целить(ся)
destinare [1] (aliquid);
неряшливый
incuriosus [a, um];
известность
fama [ae, f]
confidere [o, fisus sum] (de aliqua re);
fidere;
fidem adhibere;
credere [o, didi, ditum] (utrumque vitium est et omnibus credere et nemini);
fiduciam collocare [1];
+ положиться на чью-л. доблесть credere virtuti alicujus;