постlocus [i, m];
сообщникsocius [ii, m];
обязатьdamnare [1] (aliquem
locum occupare , 1 ; locum tenere [e]o, ui, tentum; succedere, o, cedi, cessum (alicui); supplere [e]o [e]vi [e]tum (locum parentis alicui); vicarium esse; substituere, o, ui, utum (pontificem in locum Scipionis);