доказательство
demonstratio [onis, f]
сводить
conducere [o, xi,
непризнанный
recusatus [a, um];
exquisоtor [oris, m] (prudentiae et intelligentiae); petitor [oris, m]; procus [i, m]; cupоtor [oris, m] (amicitiae; matrimonii);
+ искатели правды qui vera requirunt;