разлад
dissensio [onis, f];
биться
trepidare [1] (alae
отдельно
seorsum;
singulariter;
singillatim;
confidere [o, fisus sum] (de aliqua re);
fidere;
fidem adhibere;
credere [o, didi, ditum] (utrumque vitium est et omnibus credere et nemini);
fiduciam collocare [1];
+ положиться на чью-л. доблесть credere virtuti alicujus;