перебирать
in ordinem redigere
подстерегать
aucupare [1] (ex
первенец
primum genitus, primogenitus,
excusatio [onis, f];
absolutio [onis, f];
purgatio [onis, f];
satisfactio [onis, f];
apologia [ae, f];
liberatio [onis, f];
+ приводить в оправдание excusare [1];
causare [1];
+ оправдание преступника – позор для судьи judex damnatur, ubi nocens absolvitur;