сватать
destinare [1] (alicui
лесенка
climacis, idis, f;
порицание
vituperatio [onis, f];
subito, repente, derepente, raptim; ex insperato; praeter spem/exspectationem; inopinato; ex inopinato; improviso;
+ внезапно напасть на неприятеля hostem (imprudentem) opprimere;
+ Он внезапно умер. Repentina morte periit; repentine mortuus est.