наименователь
impositor [oris, m]
надосуге
per otium;
otiose;
вскипать
ebullire, io, ivi,
abscedere [o, cessi, cessum] (mare abscedit);
recedere;
secedere;
concedere;
discedere;
deflectere [o, flexi, ctum];
absistere [o, stiti,-] (ab signis legionibusque non absistere;
miles abstitit);
desistere;
+ оступить от правила aberrare [1] a regula;