противопоказание
contraindicatio [onis, f];
упрекать
castigare [1] (improbos);
ординарец
speculator [oris, m];
tribuere, o, ui, utum (pacem terries; seu plures hiemes seu ultimam alicui); sufficere, io, feci, fectum;
+ даровать мужество и силу animos viresque sufficere;