когда
quando; quum; cum;
осудить, осуждать
damnare [1] (aliquem
никогда
nunquam;
nullo tempore;
praescriptum [i, n];
praescriptio [onis, f];
praescriptus [us, m];
edictum [i, n];
praeceptum [i, n];
praedictum [i, n];
praefinitio [onis, f];
imperatum [i, n];
imperium [ii, n];
jussio [onis, f];
lex [legis, f];
modus [i, m];
placitum [i, n];
+ согласно предписанию praefinito;
ad imperatum;
+ судебное предписание breve;
+ судебные предписания по установленной форме brevia formata;