увертюра
praecentio [onis, f],
накопление
(ac)cumulatio [onis, f];
увести
abducere [o, xi,
absolvere, o, lvi, lutum; finire [4]; finem facere / afferre / constituere; claudere; concludere; terminare; sistere (querelas; labores); profligare [1] ; peragere; perficere, io, feci, fectum; conficere; ad exitum perducere, o, xi, ctum;
+ кончено actum est;
+ я скоро кончу свою работу negotio propediem supremam manum imponam; negotium propediem ad finem perducam; negotium potato exitu concludam / terminabo;