Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ñóäèòüñÿ
litigare [1] (de
äåéñòâèòåëüíî
revera; vere; vero;
äåëüíî
probe; prudenter; recte;
óêëàäûâàòü
ponere [o, posui, positum];
imponere;
condere [o, didi, ditum];
ñóäèòüñÿ
litigare [1] (de
äåéñòâèòåëüíî
revera; vere; vero;
äåëüíî
probe; prudenter; recte;
ponere [o, posui, positum];
imponere;
condere [o, didi, ditum];