армянин
Armenius[ii, m];
неповиновение
detrectatio [onis, f];
заносчивость
arrogantia [ae, f];
superbia [ae, f]; tumor [oris, m] ; decus, oris, n;
+ проникнись заслуженной гордостью sume superbiam quaesitam meritis;
+ преисполняться гордостью alte tumescere; tumere (sapientis animus nunquam tumet);
+ внушающий гордость, наполняющий гордостью superbificus; tumidus (honor);