Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
íåæäàííûé
qui non sperabitur;
ïðåçèäèóì
praesidium [ii, n];
îáðûâèñòûé
abruptus [a, um];
ïîâèíîâåíèå
oboedientia [ae, f];
obtemperantia [ae, f];
obsequium [ii, n];
+ îòêàçàòü â ïîâèíîâåíèè recusare [1] imperium;
+ äåðæàòü â ïîâèíîâåíèè continçre [eo, ui, tentum]/tençre in officio;