Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ïðîêëÿòèå
vomica [ae, f]

ìóæèê
paganus [i, m];

êëóáèòüñÿ
undare [1] (fumus

äðóã

amicus [i, m]; familiaris [is, m]; sodalis [is, m]; necessarius[ii, m];
+ äðóã äðóãà alius alium; alter alterum; invicem; inter se; se invicem;
+ äðóã äðóãó sibi; alius alii (alio)
+ äðóã ñ äðóãîì inter se; invicem;
+ â ïðèñóòñòâèè ìíîãèõ ìîèõ äðóçåé cum essent complures mecum familiares;
+ èìåòü ìíîãî äðóçåé valere amicis;
+ îòâåðíóòüñÿ îò äðóãà amicitiae terga versa dare;
+ áûòü çàïðîñòî (íà ðàâíîé íîãå) ñ äðóçüÿìè se submittere in amicitia;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^