Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
äóøèòü
enecare,1 (avem; anguem);
áëåñòåòü
splendçre [e]o, ui,-;
âîçäåéñòâîâàòü
afficere, io, feci,
àáñóðäíûé
absurdus [a, um], adj.
+ Ýêîëîãè÷åñêèå óñëîâèÿ â áóêîâûõ ëåñàõ è â äþíàõ íàñòîëüêî ðàçëè÷íû, ÷òî ìíå êàæåòñÿ àáñóðäíûì, ÷òîáû îäèí è òîò æå âèä ìîã ïðîèçðàñòàòü â òåõ è äðóãèõ óñëîâèÿõ. Conditiones oecologicae in fagetis et in dunis ita sunt diversae, ut absurdum mihi videatur, ut eadem species in utraque conditione vivere possit.