Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

íàðóøàòü
turbare [1] (pacem;

çíàòíûé
honeste genitus [a,

÷åêàíùèê
faber [ bri,

óñëóæëèâûé

officiosus [a, um] (homo;
voluntas;
in aliquem);
commodus [a, um];
beneficus [a, um];
prolixus [a, um];
+ âåñüìà óñëóæëèâûé ÷åëîâåê homo summo officio praeditus;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^