упрямство
confirmitas [atis, f];
расходование
impensatio [onis, f];
преклонный
(aetate) provectus [a,
emere [o, emi, emptum];
coлmere;
emercari [or, atus sum] (aliquem ad exuendam fidem);
corrumpere [o, rupi ruptum] (judicem);
aliquem de lapide emere;
tentare [1] pecuniв;
+ подкупать свидетеля subjicere [io, jeci, jectum] (testem);