Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ñîçâàòü
vocare [1] (senatum,

ñòðîéêà
aedificatio [onis, f];

âèöå-êîíñóë
proconsul [is, m];

âçèðàòü

: susp icere, io, spexi, spectum (in, ad caelum); aspicere; spectare [1]; tuçri [e]or, tuitus sum; intuçri;
+ íå âçèðàÿ íà åãî ñëåçû, íà åãî áåäíîñòü nulla ratione habita ejus lacrimarum [e]jus paupertatis;
+ íå âçèðàÿ íà ëèöà nulla cujusquam habita ratione; omni discrimine remoto;
+ íå âçèðàÿ íà ìîå îòñóòñòâèå ut ego absim;
+ íå âçèðàÿ íà îïàñíîñòü etiam ut periculum sit;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^